strefa cudów
nastroje krążą w eterze
- zdolne do bilokacji,
potrafią lewitować
i dowolnie zmieniać
stany skupienia
zauważ - smutek
tam i tam - ten sam
a nad nim śmiech
nie dotyka gruntu
nostalgia skrapla się
i utwardza - na kamień
aby ulotnić jak oddech
w strefę chmur pędzonych
pospolitym wiatrem
autor
grusz-ela
Dodano: 2017-03-23 16:54:56
Ten wiersz przeczytano 1093 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (42)
wielka prawda, ladnie podana,
smiech i smutek sa blisko siebie,
jak milosc i nienawisc,
pozdrawiam, nastrojona poetyckim klimatem wiersza;)
Dziękuje Wszystkim za czytania.
Dobrego wieczoru :)
Nie znam żadnego tekstu Twoich
wierszy, który byłby "głupi."
Ale powiem tak:
Im większy talent, tym większe
wymagania wobec siebie.
Serdecznie pozdrawiam Elżbieto:}
Zatrzymujesz.
Pozdrawiam :)
Jak diament nie G... w popiele /brawo/ +++
Gruszeczko jak zawsze zatrzymujesz :-)
Urokliwie i refleksyjnie :) Pozdrawiam serdecznie +++
Twoje wiersze to "strefa cudów" :)
Podoba się.
Miłego, Elu :)
Ty nie piszesz głupich wierszy.
...ulotność nastrojów, eteryczność chwil - podoba się.
Pozdrawiam Elu :)
No to już...:( a mi sie tak podobał, szkoda.
Nie lubie gdy ludzie usuwaja tu wiersze.
Przepraszam za usunięcie poprzedniego tekstu. Głupi
był ;)