W strugach deszczu
W strugach deszczu spływają wszystkie
marzenia,
przez te niespełnione czlowiek bardzo się
zmie-
-nia.Gaśnie w środku niespożyta siła i
już wszy-
-stko jej jedno.Byle przeżyć kolejny
dzień.
W strugach deszczu ludzie koją rany,
przyklejeni
do wilgotnej szyby i analizują co w życiu
było
prawdziwe, a co na niby.
W strugach deszczu tysiące osób leżą
samotnie,
pogrążeni w depresji, niezdolni już do
życia,
do marzeń, ani do umierania.I choć ten
deszcz
pada za oknem, pada jakby na nich, czują
jego
bliskość, jego troskę.On płacze razem z
nimi.
W strugach deszczu, który za oknem puka
do nas
skrycie przemyślmy nasze życie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.