STWORZE.....SIEBIE

„W ciągu całego życia człowiek nie tyle jest, ile stwarza siebie” F.Dostojewski

Najpierw jest chwila,
potem nagłe przebudzenie
Zmysły odrętwiałe pączkują we mnie
Dotykam- to boli
Patrzę- to razi
Słucham-nic nie słyszę

Tak tworzę w samej sobie
moje nowe odrodzenie
z popiołów,
ze zgliszczy,
swej byłej świadomości
Postarzałej,
uformowanej przez innych

Najpierw jest chwila
Potem dźwigam swą głowę,
otwieram powieki
i odświeżam swą garderobę myśli,
Otrzepuję swe sumienie z iluzji
Wrzucam do kosza przeszłości
wszystkie sprzeczności
Zmywam z ciała swego fałszywe spojrzenia,
Dotyk języków nieczystych
I ostatnim westchnieniem
spadam na ziemie

autor

katharis

Napisany: 2007-03-19 Dodano: 2007-03-20 00:04:10

Ten wiersz przeczytano 467 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie