Stygmaty

Piotrowi...

Mam stygmaty na duszy.
Krwawią codziennie
krwią twoją, która
wróciła do mnie,
wsączyła się w ciało.

Lubię to zmieszanie
naszych białych krwinek
i czerwonych.
Nasycam się codziennie,
od nowa,
moją obsesją.
Stygmaty bolą,
ale ból nieważny.
Zabarwiam się
na szaro - groszkowo,
by przejść
w krwawe czernie.
Osuszam łzy bólu
chusteczką utkaną
z sitowia,
a moje usta
szukają nadaremnie
kontaktu
z twoim oddechem.

Krwią twoją
krwawią codziennie
moje stygmaty.

autor

koan

Napisany: 2007-04-28 Dodano: 2007-05-10 17:29:29

Ten wiersz przeczytano 464 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie