STYL I GNIEW, BÓL I LĘK, STRACH...

dzień ... dzień się kończy a zaczyna noc ...
sen ... sen przychodzi w ciszy, zanim zniknie lęk ...
gniew ... wciąż gdzieś mieszka w sercu też ...
strach ... wciąż trzyma rękę na wielu snach ...
ile ... ile jeszcze spadnie gwiazd ...
słońce ... słońce świeci, wieje wiatr ...
szczęście ... a cóż takiego to jest ...
nadchodzi ... nadchodzi cicho, cicho znika też ...
jestem ... szczęśliwym chyba, bo chyba wciąż śnię ...
głupiec ... tak mówią o mnie ludzie też ...
nadzieja ... czy w ogóle istnieje to coś ...
wiara ... wciąż wierzę, że ona pokona zło ...
iluzja ... że wszystko kiedyś ułoży się ...
koniec ... to koniec a jednak nie ...
początek ... początkiem tej drogi koniec właśnie jest ...
nowy ... nowy znów dzień rozpoczął się ...
miliony ... miliony pytań dobiegają znów ...
cisza ... w ciszy największy słychać ból ...
noc ... już noc nadchodzi i kończy się dzień ...
milczenie ... lecz może więcej znaczy niż słowa te ...
pukanie ... to noc znów puka do mych drzwi ...
zwyczajnie ... bez cienia iluzji nadchodzą znów sny ...
to ... to tylko cisza, to tylko myśl ...
śpiew ... to śmierć znów śpiewa i puka do drzwi ...

autor

daub

Napisany: 2001-05-27 Dodano: 2006-10-12 18:27:55

Ten wiersz przeczytano 691 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie