W sukience koloru brąz

Popatrz jak złoto błyszczy na palcu,
zupełnie jakby nie czuło lat,
nie ma w nim smutku i nie ma strachu -
wie, że przytuli je każde z nas.

My się zmieniamy, zmieniać będziemy,
już nawet włosy przerzedził czas,
udźwignęliśmy wiele kamieni,
a niejednemu zgięłoby kark.

Pewnie mi powiesz – nie patrz na szaty,
lecz na człowieka i jego sen,
patrzę więc z bliska w minione daty
i czuję dotyk taki jak chcę.

Złoto się mieni feerią odcieni,
już takie było i takie jest,
wie, że ma nadal swych wielbicieli
i wrasta życiem po jego kres.

My już wrośliśmy w barwy jesieni,
mieni się w słońcu spokojny dom,
i ten pierścionek z bursztynem w oczku,
i ta sukienka koloru brąz.
08.02.2015

tekst w antologii - 4 pory roku
rezerwacja JU

autor

Maria Sikorska

Napisany: 2015-02-08 Dodano: 2018-02-14 15:17:38

Ten wiersz przeczytano 1157 razy

Oddanych głosów: 43

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie