Świat
w dzisiejszym świecie
mądrość jest obrazem
wiszącym na ścianie
zamkniętego pokoju
instytucje
zamienione w przestrzeń
nie potrafią dać wolności
ani nawet atrapy szczęścia
szare ulice
prowadzą nas wszędzie
tam gdzie być możemy
za drobną opłatą
miłość jest zamknięta
w kościelnych dogmatach
oraz w naszych sercach
z kłódką na ustach
czas pokazać Wieczne
czas zmienić na lepsze
w znoju bólu trudzie
nas przeszytych na wskroś
Komentarze (2)
Witam, dobry wiersz. Ja bym zlikwidował przedmowę
wiersza. Niech każdy sam w sobie doda wyjaśnienie.
Jak dla mnie to jest wiersz o granicach w których
ściśnięta jest ta nasz egzystencja.
Pozdrawiam
Ciekawy refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam z daleka.
PS Popraw:"klodka".