Świat bez złudzeń
Ułuda barw zachęcająca do życia
Byt dobrych wspomień zasłaniących prawdę
Realia świata to nie bajka
Nie książe na ognistym rumaku
Miłość to nie sen
Sen wyśniony przez naszą wyobraźnię
To wyrzeczenia i ofiarowanie siebie
nawzajem
Ognisko domowe pali się tylko
Gdy nie jest zapomniane
Bowiem z kropli powstaje deszcz
Woda życiem i znieszczeniem
Czas potrafi leczyć i ranić
Róża zarazem pięknością i próżnością
Nasze decyzje to my
My jesteśmy przeznaczeniem
Pamiętajmy o tym
Wraz z konsekwencjami
"Tym, którzy zapomnieli... oraz mi za to, że i ja zapomniałam..."
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.