*ŚWIATEŁKO*PAMIĘCI *
Maleńka chwilka zabrała już wszystko
teraz została zaduma nad tym co mija
jasny płomień w podzięce dziś zapalę
choć dzień zimny ponury deszcz leje
refleksje budzą wspomnienia przypominają
życie które szybko mija zgasły
marzenia
ukryte smutki i radości myśli wciąż
wracają
utkwiony wzrok w marmur nie ukojona
tęsknota
sitem pamięci przesiewam chowam na dnie
serca
zadumana w blasku zniczy czuję bliskość
jesteś
czekasz na modlitwę pamiętamy i ciągle
kochamy
ukołysany z dala od życia odpoczywasz już w
pokoju.
Komentarze (23)
Zatrzymujesz z chwilą zadumy nad refleksją...
Miłego dnia Magnolio:)
powiem troszkę niefortunnie, ale pięknie o śmierci+:)
pozdrawiam serdecznie
Witaj, i to odpoczywanie w pokoju jest dla nas tutaj,
ktorzy jeszcze... ukojeniem. Podoba mi sie atmosfera
wiersza. Moc serdecznosci.
Naprawdę smutne... Niezwykle osobisty, ujmujący
wiersz... Pozdrawiam serdecznie +++
Bardzo osobisty wiersz,
niestety gdy nam bliskich zabraknie zostaje chwila
zadumy.
Pozdrawiam Magnolio serdecznie.
P.S Czy chwila i chwilka nie są trochę zbyt blisko
siebie?
Może w drugim wersie zamiast chwili dać np -
teraz została zaduma nad tym co mija,
albo inaczej, ale wiadomo, to tylko sugestia, zrobisz
jak uważasz Magnolio, bo to Twój wiersz.
Dobrej nocy życzę :)
Światełko pamięci?
Magnolio, poruszający wiersz, o tak często ludzie
zapominają, o grobach najbliższych zostawiając je na
pastwę losu lub na dobro ludzkich serc:(
Te słowa warte są przypomnienia cyt.
zadumana w blasku zniczy czuję bliskość jesteś
czekasz na modlitwę pamiętamy i ciągle kochamy
ukołysany z dala od życia odpoczywasz już w pokoju.
Pozdrawiam jak zawsze b. serdecznie i uśmiech
zostawia, Ola:)
Na czasie. Taka jest kolej rzeczy.
Pozdrawiam:)
Wiersze świetny, takie światełko jest zawsze potrzebne
i oby kiedyś każdy z nas takie miał i to bardzo
liczne, pozdrawiam:)