ŚWIECZKA
mamy szansę jej nie zgasić
choć to tylko świeczka
wiedz miłości jeśli jest
nie przekreśla sprzeczka
tak jej mówił cały czas
gdy miała wątpliwość
serce oddaj miła mi
to jest wielka miłość
ona jednak oznajmiła
masz myśli szalone
twój status nie leży mi
wszystko przekreślone
oceniwszy co się dzieje
przesłał świeczki płomień
rzekł nie zechcesz go rozpalić
przejdę do twych wspomnień
autor
zdzisław
Dodano: 2008-12-28 00:02:45
Ten wiersz przeczytano 617 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Bo w tym właśnie jest ambaras... żeby świeczkę
zapalić, i żeby się paliła:))) Podoba mi się Twój
wiersz.
Pieknie i romantycznie,teraz bedzie plomieniem
wspomnien,za to goracych.+
I elegancko przeszedł do wspomnień.
Wiersz pelen wspomnien i tesknoty,,,
dobry, refleksyjny.
Rzeczywiście bardzo romantyczny wiersz ale i zimna
kobieta bo nie uczucie tylko status ważniejszy
hm...ale metafory są trafne
wspólne wspomnienia to prządny fundament :)
Ładnie napisane.Pozdrawiam