Świetlista Myśl
Myśl co pośród gwiazd wędruje zagubiona.
Szybuje w przestworzach niczym świetlista
kometa.
Myśl co w głowie człowieka zrodzona.
Wzlatuje, i spada jak rzucona w powietrze
moneta.
Myśl co ją anioł na skrzydłach unosi.
Bacząc by się nie zagubiła.
Wspomnienia które o zadumę prosi.
Nowa myśl która właśnie się zrodziła
W tym wiatr nam halny tak silny dmucha.
I myśl jak liść przez wiatr porwana.
Lekko wzlatuje jak gdyby mucha.
Tak ważna myśl- dziś zapomniana.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.