Świt witać po rosie

Wiersz dla Sławy

W ciemnej filiżance spotykam twoje oczy,
pobliska gałązka osusza twe sny
w czterech ścianach.
Jesteś taka mroczna,
jak wiersze przy świecach,
a przy kominku ciebie nie ma,
zostań trochę ze mną wymarzona,
dalej jednak siedzę,
jeszcze ciebie rankiem widzę.
Szedłem za tobą w las lecz wróciłem,
żeby ogrzać się tobą zagrzej kawę,
twymi gorącymi oczkami zanurz oczka
na niebiańskiej polanie,
ogrzać chce się tobą,
bo tu tak zimno.

Zima zaczyna kołysać wiersze do snu,
czasem nagle twe oczy
przyozdabiają urok tych drzew.
A mogliśmy mała razem pić piwo,
świt witać po kolana po rosie.
W szufladzie zamykam wiersze do ciebie pisane
i czekam na dni,
kiedy w liściach zostaniesz nasycona namiętnością,
w marzeniach poety,
a noc obdaruje rozkosz twych ust,
jak białe motyle uśpione nad gałązką.

Apryasz wojciech

autor

Arin

Napisany: 2007-10-27 Dodano: 2007-10-27 11:03:31

Ten wiersz przeczytano 569 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie