Syne i stezja

Ulewa szarością napełnia słuch poprzecierany,
Woń rozbitych kropel czuć na poddaszu,
wilgoć drażni swym ostrym granatem
w usta spragnione....
Czy wróci słońce i osuszy głos drżący?
Nie dotykam głośnego, krzykliwego,
a zarazem pustego, głuchego.
Tam echo sięga dna i powraca ze smutkiem awizowanym.
Nie daj się zwieść pozorom
Dopatruj się koloru w zimnym
Melodi w pachnącym, a ujrzysz
Świat bez kajdan na rękach
Miejsce gdzie narodzili się
Syne i Stezja

autor

Aisthesis

Napisany: 2008-09-06 Dodano: 2008-10-03 18:39:13

Ten wiersz przeczytano 459 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie