Szal marzeń
myśli me błądzą w przestworzach
oderwana od ziemi balansuję
dusza wyrwała sie z ram
chwilowe zauroczenie
tak nie można
a ja tęsknię
osamotniona lgnę do ciepła
złudnej imitacji
bryły lodu otulonej szalem marzeń...
autor
chica
Dodano: 2009-01-25 00:35:06
Ten wiersz przeczytano 565 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Bądź bryłą lodu, ale tylko od wschodu do zachodu. W
nocy bądź gorąca jak zenit słońca.
dziś dla mnie marzenia są jak bryła lodu.czy
melancholia jest zaraźliwa? Życzę słońca, mimo
wszystko.coś musi stopić ten lód!