Szarość życia

Chcę wyrwać się jak najdalej stąd
Szarość dnia mnie przytłacza
Dookoła tylko swąd
I wielka dziura rozpaczy

Codziennie wciąż te same twarze
Te same miejsca wciąż
Jak wytrwać w tej gwarze
To wszytsko oplata jak wielki wąż

Zamykam się wśród czterech ścian
By dotrwać znów do nasyępnego dnia
Potrzeba mi wielu zmian
By oderwac się od dna

Czas zbyt wolno płynie
Tygodnie wloką się
Lecz w żadnej godzinie
Nie mogę poddać się

Nadzieji muszę nabrać
Uwierzyć w siebie też
Za życie sie zabrać
I zacząć zmieniać je

autor

opowieść

Dodano: 2007-03-22 18:49:47

Ten wiersz przeczytano 621 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie