Szaroskrzydły

Polubiłam Szaroskrzydłego i ten wiersz, pomimo metafor
dopełniaczowych, które tym razem mi nie przeszkadzają,
uważam za świetny.
Pozdrawiam Szaroskrzydłego:)

Metafory dopełniaczowe były w poezji stosowane często
na dużą skalę i z powodzeniem.

Autorze
nie chcę paskudzić Twojego wiersza moimi komentarzami,
więc wybacz;
owszem, jestem wrogiem metafor dopełniaczowych, a
zwłaszcza tych paskudnych i stosowanych bez
jakiegokolwiek umiaru; nałogowo;

przyjrzyj się rozwojowi dziecka;
zaczyna od słów mama i tata - potem buduje i wzbogaca
swoje słownictwo, zaczyna konstruować zdania;
kiedy się dziecka nie lekceważy, kiedy traktuje się je
poważnie, kiedy dziecko czuje, że w rozmowie jest
partnerem, staje się z czasem zdolne do wyrażania
abstrakcji;

podobnie jest z poetami;
pierwsze teksty z trudem można nazwać wierszami;
bywają proste i dosłowne;
dopiero z czasem piszący odkrywają siłę i znaczenie
metafor - w ten sposób przenoszą swoje pisanie na
wyższy poziom;
najbardziej naturalną metaforą jest zestawienie
przymiotnika i rzeczownika, ale z czasem w głowie
każdego poety rodzą się inne pomysły;
jakie?
zwykle każdy poeta przechodzi okres zachwytu nad
metaforami dopełniaczowymi;
a słychać je wszędzie: w polityce, w kościele, w
reklamie; są powszechne, a co gorsza - wydają się być
synonimem oryginalności i elegancji;
i tu kryje się niebezpieczeństwo: poeta, który opanuje
umiejętność posługiwania się metaforami
dopełniaczowymi uważa, że w liryce osiągnął szczyt
swoich możliwości;
zatrzymuje się na pewnym etapie poetyckiego rozwoju i
pomimo swojego potencjału nie idzie dalej;
metafora dopełniaczowa staje się nałogiem od którego
trudno się uwolnić;

takiego komentarza spodziewałem się Wilku po Tobie;
wiem, że jesteś zażarty, ale atak na Wandę był
nieładny i nie na miejscu;
powinieneś przeprosić nie tylko Autora, ale ją także -
a nie kontynuować zaczepkę pod jej pięknym wierszem;
to nie Twój styl; szacunek należy się każdemu;

Wiem, wybacz raz jeszcze pomyłkę, a co do wierszy
R.Fursa to go cenię.
Dobrej nocy Wilkowi i Autorowi życzę :)
P.S Do R. Frosta też zajrzę w wolnej chwili, przy
okazji...

O Robercie Fursie powiedziałem jak najbardziej serio.
Na PP jest postacią wybitną - zarówno w kwestii
wierszy jak i komentarzy.
Ale mówiąc o dopełniaczach miałem na myśli Roberta
FROSTA a nie Roberta Fursa.
Autora raz jeszcze przepraszam.

Wybacz pomyliłam nazwisko, to fakt...

Nie wiem co masz na myśli pisząc te słowa o R.Fursie,
msz pisze świetnie, ale nie musisz się ze mną zgadzać,
rzecz jasna, a namawiać do niczego nikogo nie
namawiam, po prostu aż tak te dopełniaczówki mnie
tutaj nie straszą, ale to tylko moje odczucie, nie
chcę się z wilkami kłócić, które ogólnie mają dobre
pióro i gust...

Skoro inni komentują komentarze to i ja sobie pozwolę.

Autora przepraszam za ten wpis.
Gdybyś pisał bez dopełniaczy pewnie pisałbyś lepiej od
tych, którzy Cię do nich namawiają.
Niektóre gwiazdy mogłyby przygasnąć.

PS
Wolny Duchu, mówiłem o kimś innym.
A Robert Furs to rzeczywiście ostatni poeta na PP.

Pięknie, magia Szaroskrzydłego działa.
Pozdrawiam

Jeśli dobrze stroi instrument, to warto wrócić, msz,
mnie się wiersz podoba, wiem, że dopełniaczówki nie są
mile widziane, ale msz nie zawsze psują wiersz, ale ja
znawcą nie jestem, a Roberta Fursa kiedyś często
czytałam i muszę rzec, że ma bardzo hermetyczne, ale i
bardzo dobre wiersze, msz, nie dorastam mu do pięt i
uważam, że pisze świetną Poezję.
Dobrego wieczoru życzę, Szary, dobre wzorce zawsze są
w cenie, to też fakt.

Mam odmienne odczucia, bo także odmienne od
Przedmówców zdanie w kwestii metafor dopełniaczowych w
poezji. One bywają straszne, ale nie tutaj;
przeciwnie, trzy dopełniaczówki tworzą magiczny obraz
dzięki "dotykowi srebrzystego pana". Pogrzebacz
spokojnie stoi przy kominku, a Hauser z Lolą grają
Sonatę Księżycową. Pozdrawiam :)

Pogrzebacz :D świetne.
Jesteś Autorze zwolennikiem i fanem metafor
dopełniaczowych.
Dobrze.
Tu masz link do oryginalnej twórczości Roberta Frosta.

https://literatura.wywrota.pl/frost-robert/
Kim jest Robert Frost - to sobie doczytasz.
Tworzył on oczywiście w języku angielskim.
Co za pech!!!
Jedynym przypadkiem w języku angielskim jest...
dopełniacz.
W wierszach tego poety powinny być całe roje metafor
dopełniaczowych.
Jeżeli w jego bardzo bogatej twórczości znajdziesz
choć jedną metaforę dopełniaczową, wyślę Ci butelkę
szkockiej na wskazany przez Ciebie adres.
Powodzenia.

Dopełniaczówki psują ten wiersz. Wiersz z potencjałem.
Szkoda.

Czy w puencie czasy nie wchodzą sobie w paradę? A może
ten zaplątany ogonek ktoś zgubił, a wiatr porwał i tu

przyniósł?

Bardzo dobra plastyczna poezja. Pozdrawiam i dziękuję
:)