Szary świat

Przemykam szarą ulicą
Szarym dniem żyje
Szarzy ludzie stają na mej drodze.

Miliony odcieni szarości tworzą mój świat…
Jestem jednym z wielu- Everyman człowiek każdy.

Co to? Tęcza? Z skąd ona się bierze? Gdzie jej źródło?
Ach żółć, fiolety i ta krwista czerwień…
Tyle barw one świat mój napełniają.
Trwają i nie znikają.
Wszystko nabiera wyrazu na kształt obrazu
Namalowanego sprawną ręką malarza.
Widzę… widzę!
Źródło barw wiem, czym ono jest- jeden uśmiech twój…
Proszę trwajmy w tej chwili w nieskończoność.
Spojrzenie, uśmiech, szeptem przekazane słówko.
Tylko tyle mi trzeba abyś uchyliła mi nieba.
Niczym Wenus z anioła licem świat mój rozjaśniasz.
Czy tak właśnie działa miłość? Odmienia życie całkowicie?
Przechodząc z szarości w kolorów obfitość dostrzegłem
Nowy kolor a nazwałem go- MIŁOŚĆ!

autor

Philozophus

Napisany: 2007-12-15 Dodano: 2007-12-18 00:00:48

Ten wiersz przeczytano 407 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie