Szczęście
Rozsypane na kawałki - w drobny mak.
Wilgotne od łez, poszczępione przez żal.
Jest ich coraz mniej, bez nadziei gubią
się.
Leżą w kącie, rzucają coraz słabszy
cień.
Niepewność zabija je...
Rozsypane na kawałki - w drobny mak.
Wilgotne od łez, poszczępione przez żal.
Jest ich coraz mniej, bez nadziei gubią
się.
Leżą w kącie, rzucają coraz słabszy
cień.
Niepewność zabija je...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.