Szepcząc...(5)
Są dni smutne, pełne tęsknoty,
a mówić mi nie wolno!
Są dni trudne do zniesienia,
lecz Ty wiesz i czujesz,moje uniesienia.
Kiedy zjawia się ktoś, kto był tylko w
marzeniach,
budzący w nas uśpione pragnienia,
trudno jest uwierzyć i zrozumieć,
że mówić- też trzeba umieć!
Odpowiedzi moje znasz,
sercem w sercu słyszysz,
nie wymówię, nie napiszę,
lecz w ramionach wykołyszę.
Tak bardzo jesteś ludziom potrzebna
i pozostań przez wszystkich kochana,
ja wiem, że pragniesz więcej
czułości,
lecz nie wolno mi, mówić o miłości!
Nasz Czas- upojenie i miłe spotkania!
Nasz Czas- wzajemnego poznania!
Tak wiele jeszcze uśmiechów w tym życiu,
lecz dbajmy o siebie - w ukryciu!
Na światło dzienne, skarbu nie
wyciągasz,
z okrzykiem "wygrałam", po ulicach nie
biegasz,
ludzie zazdrośni, nie wiedzą co
radość,
słowa zawistne mogą zniszczyć
czułość!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.