Sześćdziesięciu Pięciu
[*]
kołysze się niebo
Dziecię na świat przychodzi
kołysanki nucić potrzeba
plask
trzask
szczęk
grzmot
świetlistą szczeliną spłynęli
Aleksandrowa
Sześćdziesięciu Czterech
już są
cicha noc
a solista gdzie
Wadim nie
Toto nie
jest ochotnik Georg
gra na okarynie
lulajże Maleńki
i widzi Dziecina
anielski chór makoczerwony
miał być niebieski
unosi rączęta
szkarłat nad śnieg bieli
świat opływa pieśń
gloryja gloryja
śpiewają anieli
*) Wadim Ananiew, Toto Cutugno, Georg Michael
autor
Janina Kraj Raczyńska
Dodano: 2018-12-27 13:22:37
Ten wiersz przeczytano 1656 razy
Oddanych głosów: 39
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (63)
Trudno się pogodzić z takimi tragediami. Twój wiersz
to prawdziwa POEZJA!
Pozdrawiam noworocznie :)
bardzo to smutne... tym bardziej -Szczęśliwego Nowego
Roku
Loka, Blondynka dziękuję za odwiedziny i refleksję.
Dobrego czasu życzę :)
Słyszałam,dobrze że o tym wspomniałaś, smutny wiersz
Pozdrawiam.
Piękny,bardzo smutny i przejmujący wiersz.Pozdrawiam.
Zenek, Waldi dziękuję za refleksje i dobre słowo :)
Miłego wieczoru życzę.
Mirku dziękuję za czarowny komentarz :)
Dobrego czasu życzę.
Pięknie śpiewają anieli ...
Dosiego Roku ....
GabiC, Andrzej dziękuję za dobre słowo :)
Dobrego czasu życzę.
Wzruszający wiersz Jezus się rodzi
słynny chór Aleksandrowa "odchodzi'
Pozdrawiam serdecznie Wszystkiego co Najlepsze w Nowym
Roku
Refleksyjnie, ładnie
Szczęśliwego Nowego 2019 Roku,
dużo zdrowia życzę Janinko Kraj Raczyńska!:)
Poezja z najwyższej półki. Jasny, prosty, wyczarowany
subtelnością słowa przekaz. Pozdrawiam :)
Fajny nastrój.
Pozdrawiam
Wandaw dziękuję za dogłębną refleksję :)
DoroteK dobrze, że jesteś :)
Dobrego czasu życzę.
czytając Twó wiersz przeszły mnie ciarki Mam gęsią
skórkę
zawsze kiedy zbliżają się świeta Niebo otwiera swoje
podwoje na oscież i zbiera plon ... a ludzie jak maki
wędrują w na błękitne łąki
Tym razem widocznie potrzbni byli by Tam wyśpiewać
najpiękniejsz kołysanki kolędy " Maluśkiemu "
(Jeden śpiewa).
Bóg się rodzi, moc truchleje, * Pan niebiosów
obnażony, * Ogień krzepnie, blask ciemnieje, *
(Wszyscy).
Ma granice nieskończony: * Wzgardzony, okryty chwałą;
* Śmiertelny król nad wiekami, *
A słowo Ciałem się stało, * I mieszkało między nami.
Pozdrawiam poświątecznie życząc Tobie i Twojej
Rodzinie Szczęśliwego Nowego Roku Janino :)