Szklane cienie
Nie oglądaj się za siebie
zbyt wiele widziałeś
tyle bólu i cierpienia
sam pośród tłumu
spokojnie spoglądałeś
na szklane cienie
rzucane
przez stare kikuty drzew
z nadzieją w oczach
by choć raz
żyć
po prostu żyć
Nie oglądaj się za siebie
zbyt wiele widziałeś
tyle bólu i cierpienia
sam pośród tłumu
spokojnie spoglądałeś
na szklane cienie
rzucane
przez stare kikuty drzew
z nadzieją w oczach
by choć raz
żyć
po prostu żyć
Komentarze (2)
piękny. to chyba zły komentarz, ale tylko tyle mogę
powiedzieć po lekturze tego wiersza..
beautiful.
Zastanowiły mnie te szklane cienie, nie jesteś
niewidoczny w tym tłumie, o nie.