szklane zycie
Szklane oczy
z których leją się szklane łzy
niby ludzka nieprawda
lecz inności prawda
serce dwa razy mocniej bije
inny zaczyna czuć że żyje
szara pustka szare słowa
nad głową krązy samotność kolorowa
jest wielka pustka
na oczach szara chustka
i tak człowiek zyje długo
by potem położyć w szare pudło
dla wszystkich innych którym zmarł przyjaciel
autor
Szmok
Dodano: 2005-12-04 18:40:50
Ten wiersz przeczytano 398 razy
Oddanych głosów: 0
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.