Sztafeta
Zbudzony ogród tonie w zieleni,
wiosennym deszczem w nocy skąpany.
Poranne słońce wychodzi z cienia,
woda złocistym blaskiem się mieni.
Pośród irysów błądzą promienie,
tęczami grają na wielkich kwiatach.
Wychodzą z kałuż mokre marzenia
i z motylami razem fruwają.
Z łopotem skrzydeł klucz dzikich gęsi
przecina błękit nad horyzontem.
Pogodnym myślom toruje drogę
i jakby wolnym ptakiem się stają.
Jak w pogodynce aura kaprysi,
nadziei obłok przegoni chmury.
Już dzień kolejny rusza w sztafecie,
właśnie maj z czerwcem pałeczkę zmienił.
Nie chcę jak kibic stać na trybunie,
bez entuzjazmu czekać na wynik.
Dam pięknym kwiatom kolory życia,
które jak echo powrócą do mnie.
Komentarze (29)
Gdy entuzjazm jeszcze gości to znaczy, że jest dobrze,
Ładna sztafeta przyrodnicza
Świetna puenta - pozdrawiam ciepło
lekko płyniesz w słowach jak ten klucz dzikoich gesi
to nic ze tak szybko płyna nasze chwielale jakze sa
nasze i nie powtarzalne...brawo za klimat wiersza...
Bardzo ładnie opisujesz sztafetę w przyrodzie ..może
to dla tego,aby wynagrodzić oczekiwania nawet
najbardziej wybrednym i wierszem tym przypominasz o
pięknie przyrody-którą aby podziwiać należy wyjść jej
naprzeciw..powodzenia
Zbudzony ogród tonie w zieleni... Twój jest przepiękny
pozdrawiam :)
Chociaż nie jestem miłośnikiem wierszy bez rymów twój
przeczytałem z przyjemnością, sensownie poprowadzony,
kompletny w zapisie, gratuluję.
Bo czas, jak rzeka, jak rzeka płynie, ani się
obejrzysz, rok za rokiem pędzi, jak szalony.Wiersz
dziesięciozgłoskowy, dobrze napisany, średniówka
ok.Ciepły w klimacie.
Powolutku zaczyna nam się lato piękna pora roku tak
jak Twój wiersz, pozdrawiam :)
"dam pieknym kwiatom kolory
życia"pięknie....pozdrawiam
Zbyt szybko przeganiają się te miesiące... świetny
wiersz, z doskonałą puentą :)
Jeden kwiat przymilnie muska, drugi rozdziera kolcami
dłonie, raz dusza szczęściem przepojona, innym razem z
emocji płonie
twoja sztafeta trwa 3 kwartały pielenia
cudny wiersz. pozdrawiam ciepło :)
Cudowna ta Twoja sztafeta. Kocham przyrodę.