***/szybując /
szybując ponad światem
szybując ponad pragmatyczną
codziennością
coraz bardziej rozwijam skrzydła
sycąc się wiecznie obecną miłością
Warszawa, 12 .06.2007
autor
Tomasz Rudnicki
Dodano: 2007-07-24 09:07:56
Ten wiersz przeczytano 585 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Niech frunie do Ciebie Tomku, miłość co gra na
skrzydłach wiatru i niesie swą radość, miłe spojrzenie
i myśli...kwiaty przecudne. Kochanie to, chwyci Ciebie
za ręce i z wiatrem niesieni, poszybujecie tam, gdzie
nie ma mrocznej przestrzeni. Pozdrawiam....
..a ty szybujesz ponad nami..odcięty od
rzeczywistości,fajnie masz,też bym tak chciała..tylko
uważaj,byś nie skończył jak Ikar.Życie bywa
przewrotne,ale póki co życzę,by miłość trwała aż do
śmierci.
Choćby nie wiem jak pragmatyczne było to życie, to
zawsze na pierwszym planie stoi miłość. Piękne.
To cudownie,że możesz sycić się miłością, która obecna
jest w Twoim życiu, uskrzydla i daje możność bycia
ponad światem i jego rzeczywistością... gratuluję.
Szybuj z wiatrem wysoko,
co uczucia w sercu niesie.
Nie patrz czy jest lato,
wiosna ,zima, jesień