Tajemnicza wieczność.
Życie wypełnione rozpaczą,
Brakiem miłości.
Lęk i trwoga
Tkają nici losu.
Marzenia już dawno odeszły,
Do innego świata.
Została pustka.
Wypełnić ją trudno.
Odrzucona od świata,
Zapomniana przez Boga,
Podróżuje samotnie
Twa dusza,
W nieznanych przestworzach.
A wokół jest ułuda.
I ból nieznośny,
Gdzieś w środku serca.
W duszy zamieszkał smutek.
Życie jak pociąg,
Mknie od stacji do stacji
Tylko, że w nim celu nie ma.
Przestało istnieć.
Nikt cię nie chce.
Tak jak zeschłego liścia,
Co leży pod drzewem,
W oczekiwaniu
Tajemniczej wieczności.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.