Tajemnicze znikniecie

W tęczowym pokoju wiecznego szczęścia,
Gdzie przez otwarte na oścież okno,
Wtaczają się niedbale promyki słońca,
W najdalszym rogu znajduje Ciebie,
Jakbyś czekała na coś specjalnego,

I nagle pytasz delikatnym jak jedwab głosem,

Dlaczego mnie kochasz powiedz mi proszę?
Za to ze humorów Twoich nie znoszę?
Za to ze po pracy nie patrze w Twe oczy?
A może ze wdzięk mój Cie zauroczył?

A ja na to spokojnie i z nutka humoru,
Ze bardzo Cie kocham z własnego wyboru,
I jeszcze wspomnę mówiąc po wtóre,
Za to ze płaczesz obierając cebule,
Ze zawsze na mnie patrzysz z ta iskra w oku,
Za to ze nigdy nie stracisz uroku,

I będziesz do ostatnich chwil przy mym boku,
Za to ze jesteś …
i znikła…

autor

emilio999

Napisany: 2010-11-10 Dodano: 2010-11-23 19:34:40

Ten wiersz przeczytano 500 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Sylabiczny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie