tak jakby
gdy zasnąć jest niepodobna
rozum na manowcach
a życie swoim szlakiem
jak narowisty koń
nie daje sobą powodować
jest jedna uliczka zapomniana
puszczając lejce
z Boże prowadź
jest szansa
że dojedziemy do domu
no właśnie
Komentarze (8)
Ciekawy wiersz,myślę,że jesteś na dobrej drodze do
domu. Pozdrawaim
Podoba mi się klimat, a forma taka jaką lubię.
Pozdrawiam.
jak narowisty koń / nie daje nad sobą zapanować / ....
Boże prowadź / - ' z' zbędne ... pokusiłam się o małe
poprawki bo ładna to miniatura i refleksyjna .
wiara jest twoim przyjacielem.
"niech się dzieje wola Boga" czasem trzeba się dać
ponieść fali... wiary?
Zawsze jest szansa...
Wszędzie dobrze, a najlepiej w domu! Pozdrawiam!
Twoje słowa sprawiły, że poczułam się lekko i nawet
teraz pisząc komentarz uśmiecham się. ładnie