tak po prostu

siedze samotna pośród dwóch ścian
już się do siebie nawet nie uśmiecham
nie potrafie skrzesać w sobie szczęścia
czuje smutek czuje żal w sercu czarna szata
przychodzi kolejny dzień a ja od wieków nie spałam
ciąglę siedzę i czekam nie wiem na co?
myślę o rzeczach nieważnych
napotykam wspomnienia na drodze do zbawienia
zapomnienia uśmiechem nie zaczekam

jestem tą samą osobą co Anioł Uśmiechu, lecz ten login (tj. Anioł Uśmiechu) nie pasuje do moich wierszy! nie zapomnijcie o mnie!

autor

sillyangel

Dodano: 2007-04-28 16:28:44

Ten wiersz przeczytano 400 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie