Taka zwyczajna historia

nie czekajcie, to naprawdę dobra rada...

Gdzieś w kraju dalekim,
Gdzie krzyżowały się rzeki,
Stał zamek z basztami,
I w murach z lufami

A w zamku, jak w zamku
Mieszkała królewna,
W monarszym swym domku,
Z oczami jak jedwab,

Król stary, nudny, marudny,
To uczty, to łowy,
A dla niej okres to trudny
I dosyć nerwowy.

A w zamku aktorzy, śpiewacy,
Komedianci, artyści,
I jeden taki śliczny, taki cacy...
Co serce zamulone wyczyści...

I klękał i błagał i prosił,
Skamlał, zapewniał,
Aż sie łzami zanosił,
Bo na jej widok oniemiał

A ona jak dama milczała,
I samotności szlochała
Udawała, że go nie widziała,
I szczęśliwą grała.

Teatr wyjechał, komediant znikł,
Pozostało wspomnienie,
I łzy, których nie widzi nikt,
Pozostało senne marzenie...

Senne marzenie i ranne budzenie ....

czas ucieka, a minionego nie sposób cofnąć...

autor

marus54

Napisany: 2005-05-10 Dodano: 2005-05-10 00:03:18

Ten wiersz przeczytano 431 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie