Tam gdzie dawno nie byłam
Błotnista droga, między dębami,
wiedzie pod górę pamięci kroki.
Wstążka rzeczułki, już za plecami,
szemrze wpadając pod most wysoki.
Idę powoli, myśl moja zwleka,
martwą ożywić pragnę nadzieję,
że jak przed laty spotkam człowieka,
który uśmiechem serce ogrzeje.
Wzrok niecierpliwie naprzód ucieka.
Zbacza w dolinę z rwącym potokiem.
Przez małą kładkę prowadzi ścieżka
na spore wzgórza z pięknym widokiem.
Z daleka widac trzech świerków szczyty
i trochę niżej grusze ,jabłonie.
Tam w głębi sadu dom jest ukryty,
ponad brzeg dachu w zieleni tonie.
Pośród gałęzi gęstego drzewa
odszukam echo dawno ukryte.
W nim trelem ptaków tęsknota śpiewa
czytając nuty w duszy wyryte.
autor
kasztanowiec
Dodano: 2009-03-21 12:42:23
Ten wiersz przeczytano 1053 razy
Oddanych głosów: 36
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
wiersz piękny, melancholia, że hej, podobaja mi się
metafory, pozdrawiam gorąco :)
Melencholia, wracać tam gdzie serce było. obrazowo
przedstawiłaś to miejsce. Zastanów się, czy w
pierwszej zwrotce nie chciałabyś zmienić na "wiodą pod
górę pamięci kroki"
Przepiękna treść,jak bym widziała to wszystko,nie
tylko oczyma ale sercem.Dziękuję za komentarz,nie
zmieściło się ten wierz cały,więc dopiszę Go
jutro.Cieplutko pozdrawiam,do jutra.
Piękny obrazek,piękna tęsknota
melancholijnie z tęsknotą i nutką smutku ale pięknie..
Bardzo ładnie powiedziane i dobrze napisane.
Pozdrawiam ciepło.
Jestes niesamowita! Zawsze znajduje u Ciebie tyle
milosci , melancholji i tesknoty bardzo mi znanej .
Dziekuje i pozdrawiam..
Jedno jednak jest pewne-że wracając w to samo miejsce
ożywają te najbardziej bogate wspomnienia-wiersz
bardzo ładny i dobrze się czyta..powodzenia
Bardzo ładny, nastrojowy wiersz. 6 wers mógłby, moim
zdaniem, brzmieć tak : „martwą ożywić pragnę
nadzieję”. Bardzo poprawiłoby to rytmikę
wiersza.
Piękny spacer w lirycznym nastroju, obrazowo
przywołane wspomnienia.
Kroki pamięci potrafią nas zaprowadzić w
najcudowniejsze miejsca na świecie.
Coraz lepiej piszesz i pięknie myślami w rodzinne
strony powracasz.Ten wiersz Aniu to Twoja
perełka-śliczny.Pozdrawiam
Bardzo nostalgicznie Aniu wracasz w rodzinne strony,
gdzie...home, sweet home.
Im więcej twoich wierszy poznaję tym bardziej jestem
zachwycona twoja twórczością. Wiersz uderza w
najsubtelniejsze struny. Piękny