Taniec-pocieszycielem mej duszy

Otwieram oczy ciężkiej nocy
I co widzę?
Te same ściany,
Te same przedmioty na swoim miejscu.

Nadstawiam uszy
I co słyszę?
Ten sam krzyk cierpienia i bólu
Z mojego serca.

Wiem że dzisiejszy dzień jest inny niż poprzedni
Ale czy zmieni się coś w nim?
Pewnie nie...
Będzie to kolejny dzień, w którym siedząc w kącie ukrywam w dłoniach łzy.

Czuje jak spadam w dół...
W ciemną odchłań bez marzeń i snów.

Taniec-pocieszycielem mojej duszy,
Tylko On poda mi pomocną dłoń,
Tylko On otrze łzę spływającą po mym policzku,
Tylko On daje mi nadzieję na lepsze jutro...

autor

Tysia89

Dodano: 2007-10-02 10:31:47

Ten wiersz przeczytano 558 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie