Taniec uczuć

Niezwykła sala, świecąca przepychem na każdym kroku,
Różane wzory, złote przebłyski, a goście jakby z boku,
Roześmiani, patrzący na siebie z widoczną zazdrością i podziwem,
Jeszcze energią tryskający, lecz rozejdą się zmęczeni zapewne już niebawem,
Na dwie grupy się podzielili, jedni chłodni a drudzy weseli, szczęśliwi,
Panie szepczą pomiędzy sobą wyraźnie złaknione wieści nowych,
Uważnie obserwują ludzi swobodnych, pomimo poważnych strojów bardziej kolorowych,
Panowie ręce sobie podają jakby od niechcenia łypiąc na siebie groźnie,
Niby zżyci znajomi lubiący swoje towarzystwo, a tak naprawdę patrzący nieprzyjaźnie.
Nagle gwar i rozmowy muzyka jak wiatr falująca przerywa,
Salę wspaniałą światło lamp opuszcza, jedynie tysiące świec wszystko okrywa,
W tym cichym tańcu piękna melodia nawet opanowane osoby porusza,
Piękna kobieta wraz z przystojnym partnerem w rytmie miłości jako wspólna dusza,
Ta chwila w sercach wszystkich płomyk niezwykły rozpaliła,
Bogactwo i majątek materialny radość do życia przyćmiła,
Nigdy jednak nic trwać w nieskończoność nie może,
Gdy świece zgasną wrócą z chmur na rzeczywiste podłoże,
Tak trwać będzie bal, pary wdzięcznie poruszać się będą w muzyki takt,
Nad ranem zapomną o chwilowym zapomnieniu i znów rozsądek przypomni ważny fakt,
Nie mogą pozwolić sobie na takie w obłokach bujanie,
I z wyuczoną dumą opuszczą balową salę.

autor

thear

Dodano: 2007-02-15 10:14:29

Ten wiersz przeczytano 422 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie