Tęczowe ogrody
czy to absurd
rozmawiać z samym sobą
pośród otaczającej ciemności
na pustkowiu zapomnienia
odpowiedz proszę
wszechwładco ciszy
szepnij moim głosem
aby dotarł gdzie przeznaczony
usłysz to wołanie
w mrokach
niezgłębionych
wypatrujcie moimi
oczami
odległe przenikajcie
na wskroś
nie ulegając
patrzcie
pustko niewypełniona
zaczerpnij z serca mojego
pokonaj nieobliczalne
jak przyjaciel wiatr
nie blokuj umysłu
wypłyń z zakamarków
pozwól zakosztować do pełna
spełnij i pozostań we mnie
bo pragnę twojego ciepła
15.01 – 16.01.2009.
Komentarze (38)
Bardzo dobry wiersz.Ja rozmawiam ze swoimi myślami,
czyli też z samym sobą i to w ciszy.
Pozdrawiam
"na pustkowiu zapomnienia (...) pustka niewypełniona"
super, Karolu:)))
nie blokuj umysłu -to najbardziej we mnie utkwiło,a
wiersz super
Mile pozdrowienia
Poczekaj, zapytam Oskara... Hi hi... Rozmowa z samym
sobą to dyskusja na najwyższym poziomie. Jaki mądry,
elokwentny rozmówca. Tyle żartów... Tak, rozmawiam sam
ze sobą. Najczęściej w stanie głębokiej medytacji.
Szukam bardzo skomplikowanych odpowiedzi. Niezwykle
ciekawy wiersz. Pozdrawiam serdecznie.:)
Już sam tytuł przyciąga Karolku :) Pozdrawiam ciepło
To chyba nie absurd rozmawiać samemu z sobą! czasem
nie ma z kim!! Pozdrawiam cieplutko:)
zatrzymuje i zaciekawia :)
piękny tytuł i piękna wzruszająca treść pozdrawiam
mikołajkowo
Sam tytuł wiersza urzeka. Pragnę twojego ciepła
wypływa refleksją w dobrze poprowadzonego wiersza.
Pozdrawiam:-)
Refleksyjny wiersz,pozdrawiam
to nic zlego mowic do siebie samego ...dociekac na ten
temat to jeszcze mniej zlego...ha... pozawiam Cie...
o tej porze roku ciepło jest w cenie, zwłaszcza to
miłosne :-)
Tęczowe ogrody zatopione w refleksyjnej ciszy z nutką
nadziei. Pięknie . Pozdrawiam serdecznie
http://www.arkikon.no/julekort08.htm
nieta - każdy może wynieść
tylko musisz uwierzyć w siebie i swoje możliwości
tak jak kazdy może blokować umysł
dziękuje za poświęcony czas
mariat,karmarg,tulipanku,Viola,Stella,zefir -
serdeczności