Tego nienawidzę najbardziej
nienawidzę rozstań,
tęsknić nienawidzę
zegara wybijającego północ-
twój czas na sen,
siebie nienawidzę kochającej cię
bezgranicznie,
samotności bez ciebie,
samotności z tobą,
I tego że kiedyś odejdę
Tego nienawidzę najbardziej...
autor
nauzyka
Dodano: 2010-04-22 10:16:20
Ten wiersz przeczytano 579 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
nienawiść i miłosć jak wiele maja
wspólnego...pozdrawiam...
Wyliczanka wyjęta z ust odrobionej na czarno
dziewuszki z pokrwawionymi dłońmi.
nawet będąc we dwoje można czuć się samotnym...
Nienawiść do rzeczy, chwil, uczuć..nie do ludzi - to
nie takie złe..Są gorsze rzeczy..Mar_cepani podobnie
kiedyś pisała ("Nawidzę").. M.
tak, to samo życie, takie uczucia nie są i mi obce ...
:)
hmm.. właśnie te słowa chodzą mi ostatnio po głowie,
tylko nie bardzo umiem je razem poskładać.. jak widać
- najlepiej je poskładać "po prostu".. i wychodzi
naprawdę ładnie..
Moim zdaniem treść i tytuł współgrają, tylko
kategoria 'śmierć' nie pasuje, jak najbardziej
wszystko się mieści w kategorii "życie".
nienawiść jest zła - to prawda.
Dla tego najlepiej wylać ją na papier.
Emocjonalny, mocny wiersz.
Podoba mi się!
pozdrawiam
podoba mi się, szczególnie "samotności bez ciebie,
samotności z tobą"; nienawidzę używać słowa
"nienawidzę", jeśliby to ode mnie zależało
wykreśliłabym je ze słownika :) mówię "nie lubię" ...
nienawiść jest złym uczuciem...wiersz mi się podoba...