O Tej, Która Przeżyła Swą Śmierć

Ułamek sekundy, krótka chwila trwająca wieki!
Czas trudny, Upadła Miła Zamknęła powieki
Czy będzie Żyła? Czy Zaśnie na wieki?

Dla nas zatrzymał się czas, zamarliśmy w szoku!
Nie było Jej wśród nas! Bujała w błękitnym obłoku
Płomień życia gasł, Jej światło znikało na naszym widoku.

Nie raz, lecz wiele razy Upadała, i Powstawała
O spokoju mogliśmy marzyć, Uśmiechała się i Płakała
Pokazała ze wszystko może się wydarzyć!

Błędne koło, paranoja jakiś koszmar!
Inaczej nazwać tego nie jestem w stanie
Przeżyliśmy razem cos, co w pamięci na wieki zostanie!

Wtuleni w wiatr, Zaprzyjaźnieni z deszczem
Kolor Jej zbladł, przez ciało przechodziły dreszcze
Radośni dziękujemy Bogu! Nie pozwolił Ci odejść jeszcze!

autor

El Melone

Dodano: 2005-01-05 17:55:57

Ten wiersz przeczytano 466 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie