Ten jej warkocz zaplatany

 
Jak trudno spośród słów tysiąca
sens i piękno wyłuskać.
Gdy spoglądam na obraz
w nowej formie malowany
nie potrafię powiedzieć co na myśli miał i
co autor pokazać chciał
 
Ten jej warkocz kunsztem zaplatany ,
ten bukiet frezji zapachem nęcący
jej twarz w uśmiechu poranka
zamykam oczy, przywołują ją
była kochanka
 
Znów tak mi mokro pod oczami
i usta milknąć nie przestają
Chce i pragnę pamiętać zapach tamtych kwiatów
przywołać zapach włosów na moje twarzy
 
Kiedy to było, jak dalece
uciekło w nie  pamięć
ty poeto przywołałeś ja po imieniu
ty włożyłeś mi w dłoń kamyk.
 
Szukam go w pamięci,
jak w szufladzie pożółkłe listy
była ona, pachnące jej włosy i
mały kamyk błękitny jak jej oczy
 
Kamyk trzymany w pamięci odżył dziś i
wystrzelił jak salwa armatnia jak huk wielu dział
ten pogłos roznosi się w moim sercu
tak bym jej znowu chciał

Spoglądam na obraz, ten warkocz luzem rozplątany
 
Autor: slonzok
Bolesław Zaja
http://boleslawzajawwierszach.blog.pl

autor

slonzok

Napisany: 2015-05-13 Dodano: 2015-05-13 06:32:51

Ten wiersz przeczytano 460 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie