Tęsknię

Tęsknię za Tobą mamo,
nie wierzę, że czas leczy rany
i o wszystkim zapominamy.
Jak długo będzie bolało?

Jak można zapomnieć,
ogrom Twojej miłości,
na twarzy tyle radości.
Jak bardzo tego można chcieć?

Ciepłych słów otuchy,
oddanie i przebaczanie,
po głowie głaskanie
i bajki do poduchy.

Dziś to wszystko w pamięci zbieram,
jak głodny człowiek okruchy.
Mój czas jest bezwzględny i głuchy.
a tęsknota, jest wieczna i nie umiera.

autor

Dora

Dodano: 2007-03-08 20:21:06

Ten wiersz przeczytano 483 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie