Tęsknota

W świecie bez duszy i ciszy wytchnienia

Znalazłam ciebie absurdzie mych marzeń

Jesteś jak błoga chwila ukojenia

Tak naiwnie tkwiąca w irracjonalności zdarzeń.



Cudowny spokój me wnętrze całuje

Gdy milczysz tak słodko w mym środku istnienia

Czuję jak dusza się wtedy raduje

Udając się w rozkoszną wędrówkę zapomnienia



Tak namiętnie i zarazem czule

Zbliżasz się znów do mnie tworze imaginacji

Żegnając cię tak ciepło w sercu swoim tulę

Wrażliwości ślady, zmysłów kumulacje.



Stałeś się mym natchnieniem, mą podświadomością

Trafiłeś w sam środek duszy mej bezradnej

Odkryłeś wnętrze pachnące słabością

I trwasz we mnie tak obco bezwładnej



Wraz z majowym wieczorem przyniosłeś mi siebie

I jesteś obecny w egzystencji sensie

Doznamy się ponownie w naszych jaźni niebie

W tak rozkosznie słodkim życia mego kęsie.

"Nos­talgia to tęskno­ta nie wiado­mo za czym"

autor

A.S

Napisany: 2014-07-04 Dodano: 2014-07-04 12:44:37

Ten wiersz przeczytano 663 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie