Tęsknota

Do tych pełnych kasztanów alejek
tęskno mi najdroższa
i ciało szybciej się starzeje
a dusza o sen jest uboższa

Bez Ciebie Tęsknota trumną
bezkresną, ponurą i zajadłą
a każda myśl staje się bezrozumną
i wciska się w przepite gardło

Więc tęsknię jeszcze mocniej
do twych oczu błękitnych ognisk
i budzą mnie codziennie lęki nocne
jakbym dostawał pięścią w pysk

Bez Ciebie coraz bardziej boli
w niebo purpurowe patrzę
jak Bóg gwiazdy wtrącił do niewoli
boś Ty odeszła na zawsze

Więc wciąż mi tęskno ukochana
na zwiędłych łąkach się kręcę
a każda nawet najmniejsza rana
przypomina, że pękło mi serce !

autor

johnmaclane

Napisany: 2022-03-14 Dodano: 2022-03-14 10:10:26

Ten wiersz przeczytano 643 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie