Tęsknota za ciszą
Nie mów nic przez chwilę,
Bo mnie serce boli,
Wstrzymaj się od głosu,
Wedle mojej woli.
Nocka już zapada,
Księżyc twarz wyiskrza,
Choć na krótką chwile,
Na mą prośbę przystań.
Chciałbym w samotności,
Na rozdrożach postać,
Gdzie spokój przyjmuje,
Swą anielską postać.
Słuch tam chcę wyostrzyć,
Na głos tego świata,
Żeby lepiej pojąć,
Kto złe figle płata.
Kiedy stamtąd wrócę,
Wysłucham z pokorą,
To, co do tej pory,
Było dla mnie zmorą.
Dużymi literami zaczynam każdy wers z zasady. Rażą mnie wiersze pozbawione interpunkcji.
Komentarze (19)
chyba kazdy ma potrzebe pobycia w ciszy - ladnie ujety
temat
Ten wiersz to prawdziwa perełka na dzisiejszym beju.
No cóż i ciszę trzeba czasami uszanować i zagłębić sie
w jej ocean.To pomaga w doprowadzeniu do równowagi
psychicznej.Dobry wiersz - dobry warsztat.
Cisza tez potrafi mówić.Ciekawy wiersz.
Zgadzam się czasem potrzebna jest odrobina spokoju
Aniol Spokoju i przy mnie nie raz przysiada. Miedzy
Twoimi strofami też taki siedzi...
pragniemy ciszy, by uspokoić czasami skołatane nerwy,
oderwać się od gwaru życia...jednak cisza potrafi też
być udręką, gdy jest jej za dużo i za często ...wiersz
ładny
wiersz w treści mówi prawdę cisza to dystans refleksja
kontemplacja piękna.Każdy człowiek sam musi nieraz
przemyśleć aby pójść dalej Natomiast milczenie niszczy
bo brak dialogu Dobry wiersz Podoba mi się Pięknie
piszesz Na tak!
Każdemu z nas czasami potrzebna jest cisza. Chociażby
na przemyślenie niektórych spraw. Bardzo ładny wiersz.
Mówią, że mowa srebrem, a milczenie... złotem:) Ot, i
cała prawda. Każdemu z nas potrzebna jest taka chwilka
ciszy, ukojenia, by móc dalej funkcjonować w tym
chaosie, jakim jest... życie:)
Super przekaz... Każdy pewnie tak miewa, ale przecież
i tak trzeba wrócić do rzeczywistości i zmierzyć się z
prawdą.
No tak, prawda stara jak świat,mowa jest srebrem a
milczenie złotem.Sześciozgłoskowiec,rym; b- d.
Bardzo dobry wiersz a pod względem warsztatowym super.
Jestem absolutnie zgodna z Tobą,że wers powinien
zaczynać się od dużej litery, a pisanie poezji bez
interpunkcji jest nie tylko nonszalancją, ale przede
wszystkim grubym pisarskim błędem. Rada Języka
Polskiego, jedyny organ mający prawo wprowadzać zmiany
do naszego języka jeszcze nas z interpunkcji nie
zwolniła. Kiedy się chce należeć do elitarnego grona
poetów, należy się wzorować nie na amatorach, ale na
tych, którzy już weszli do historii poezji. W
wierszach uznanych poetów nie brakuje ani wielkich
liter, ani przecinków.
Trafiasz w sedno. Każdy w jakimś momencie lub w wielu
potrzebuje ciszy i odosobnienia, tak jak...
towarzystwa i wspólnoty. Oba stany są nam potrzebne.
:)
Ponoć idealna kobieta to niema kobieta:) daleko mi do
ideału.Wiersz mi sie podoba ,jest płynny a duże litery
mi nie przeszkadzają