Titanic
Jak Titanic, jak wielki okręt ludzkość
płynie
Tnąc w bezmyślnej pewności przeznaczenia
fale.
I choć koniec się zbliża, w ostatniej
godzinie
Ciągle trwają zabawy i wciąż nowe bale.
Dumnie (choć nie ma z czego) kadłub fale
orze,
Niszcząc życie dokoła, degradując
biotop.
Do czasu jeszcze służy, niesie statek
morze,
No, a kiedy czas minie – „Po nas choćby
potop!”
Choć świat w morzu odpadków i upale
kona,
Wokół tylko ślepota i instynktu zanik.
„Siekiera do korzenia drzew już
przyłożona”*,
Ale z dumnym hałasem wciąż płynie
Titanic.
* Mt 3.10
Komentarze (14)
Witaj.
Bardzo dobry i ciekawy wiersz, z mocnym
przesłaniem.Zacznijmy w końcu się kategorycznie
przeciwstawiać, przestańmy być ślepi i głusi i
zacznijmy od siebie, zmieniać tę rzeczywistość, póki
może jest jeszcze czas.
Ale każdy tylko wzrusza ramionami i to jest najgorsze.
Wiersz, bardzo się podoba i jest potrzebny.
Pozdrawiam.:)
ładnie o tych ważnych sprawach:)
Choć*
hoć świat w morzu odpadków i upale kona,
Wokół tylko ślepota i instynktu zanik.
„Siekiera do korzenia drzew już przyłożona”*,
Ale z dumnym hałasem wciąż płynie Titanic.
Powiem Ci że chylę czoła. Lepiej tego ująć się nie
da.Pozdrawiam
Bardzo smutna rzeczywistość, wspaniale ukazałeś to
wszystko co gubi ludzkość,cieplutko pozdrawiam :)
Gorzka alegoria i bardzo prawdziwa. Trafne porównanie
do Titanica...choc tam muzyka wciąż gra, tylko w innym
znaczeniu. Pozdrawiam z podobaniem :)
Ciekawy wiersz i smutna prawda o naszych czasach.
Toniemy lecz muzyka gra...
Pozdrawiam serdecznie :)
Gorzka prawda:(
Ładnie to pokazałeś.
Pozdrawiam Michale:)*
No cóż - jest tak, jak mowisz. A wiersz - stanowić
może podwujną alegorię.
Piąteczka:) - żółwik.
więc korzystajmy z dnia każdego... nim okręt pójdzie
na dno... a kapitan ostatni zejdzie pytając dlaczego
...
Wielu ludzi lubi się bawić bez względu na wszystko.
Pozdrawiam.
Patrzymy, rozumiemy i tkwimy w bezwładzie. Zbiorowe
samobójstwo.
Kogo/czego będzie ocaleniem?
Michale, pozdrawiam i dziękuję.
Ciekawe porównanie Ziemi, która jest ukresu swoich
możliwości do tonącego Titanica.
O ironio - powiedzenie „Po nas choćby potop!”
skojarzyło mi się nie tylko z rozrzutną Madame de
Pompadour. Historia lubi się powtarzać...
Pozdrawiam!
a na Titanicu orkiestra wciąż gra ...