To cóż uczynić mam w tej mierze

Kiedy mnie śmierć przyłapie we śnie,
Co może zdarzyć się przedwcześnie.
To cóż uczynić mam w tej mierze,
Nic, bo w przesądy ja nie wierzę.

Kiedy kostucha przyjdzie z kosą,
Bo ją w me progi nogi niosą.
To cóż uczynić mam w tej mierze,
Nic, bo w przesądy ja nie wierzę.

Kiedy już zada cios ostatni,
Że nie wywinę się z tej matni.
To cóż uczynić mam w tej mierze,
Nic, bo w przesądy ja nie wierzę.

Przyjmę z honorem śmierci rany,
Przez dumną panią pokonany.
Cóż mogę zrobić w owej mierze,
Nic, bo w przesądy ja nie wierzę.

Złożą do grobu nędzne truchło,
By na powietrzu nie popuchło.
Cóż mogę zrobić w owej mierze,
Nic bo w przesądy ja nie wierzę.

Może zapali ktoś mi świeczkę,
Wspomni żyjącą tu owieczkę.
Cóż mogę zrobić w owej mierze,
Nic bo w przesądy ja nie wierzę.

Nie wierzę w nic tak dla zasady,
Wiem że przesądom nie dam rady.
Cóż mogę zrobić w owej mierze,
Nic... bo mnie taka gra nie bierze.

autor

Grand

Dodano: 2012-10-31 00:12:23

Ten wiersz przeczytano 699 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie