To już historia
Kiedyś dla niego była wszystkim,
słońcem na bezkresnym niebie.
Największym szczęściem w nieszczęściu,
Teraz kim jest-już nie wie.
Już nie kocha go jak dawniej,
zapomniała co to miłość.
Kiedy tak analizuje,
mówisz,że wszystko już było.
Kiedyś byli sobie bliscy,
mówiła do niego tato.
Dzisiaj wszystko jest już inne,
on samotnie spędza lato.
A wszystko przez jedną kobietę,
która jest jak wyrzut sumienia.
Ich życie jest już inne,
lecz to teraz bez znaczenia.
autor
Osamotniona20
Dodano: 2008-09-07 21:23:16
Ten wiersz przeczytano 483 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Poruszasz w swoim wierszu wazny i czesto
kontrowersyjny temat. Dzieciom nie jest obojetne to co
robia rodzice a oni czesto zapominaja ze dzieci tez
maja uczucia.
Ten wiersz, jakże mądry, życiowy, przemawia do mnie.
Dużo w nim bólu.
Piszesz o życiu i w bardzo dobrym wydaniu.
wiersz bardzo poruszający - ciekawie napisany - czyta
się z emocjami i jednym tchem, by dotrzeć do smutnej
refleksji.
wiersz Twój jest bardzo życiowym tematem i
powiedziałabym że bardzo na czasie historie te są będą
i na pewno nie zaginą ale dobrze jest pisać i
przestrzegać bo nasze wiersze czytają i starzy i
młodzi zawarta jest w nim przestroga o życiu które
niejdnokrotnie jest bardzo trudne
zaniemówiłem, bardzo dobry wiersz.
Bedziesz zawsze osamotniona. Pisz co chcesz. Ciebie
nie ma juz. Wiersz fantastyczny. Dawno takiego nie
czytalem.