To koniec

twórczość na języku niemieckim...

Wracamy do tragicznej przeszłości
Jeszcze bardziej się topię w niebycie
Jeszcze szybciej czas zliczy kości
Jeszcze szybciej minie słodkie życie

Staram sie składać własną dolę
Z każdą chwilę coraz dłużej i dłużej
Stwierdzam jestestwem marną ludzką wolę
Na minutę pętam w sercu burzę

Chyba z wiatrem uleciał spokój
Wraz ze śniegiem spadają czarty
Nieżywy przyglądam się z boku
Jak dostaję zawsze nieswoje karty

Licho spokojnie zasnęło i śpi
Proszę teraz zabierz mnie za drugą stronę
Przez Ciebie zachciało mi się żyć
Teraz jestem, mnie nie ma, to koniec...

Oleńko... Jesteś byłaś i będziesz... mnie nie jest to dane...

autor

Vergil

Napisany: 2008-03-04 Dodano: 2008-03-04 16:22:54

Ten wiersz przeczytano 475 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie