To nic, że wieje
Sad się rozwichrzył. W ramionach wichury
płot do przytulii w konwulsjach się
tuli.
Świszczą i jęczą drzewa wpół złapane.
Tul mnie kochanie.
Muzyka liści w klonach pochowana,
deszcz śpiewa w krzakach jakby tylko dla
nas.
Stado przeczarnych pielgrzymów w rytm
drepcze.
Potańczmy z deszczem.
Mkną pocałunki zbudzone w pośpiechu,
wicher osiągnął apogeum grzechu.
Kałużom gwałtem pomarszczył falbany.
Czas wstać kochany.
autor
Stella-Jagoda
Dodano: 2019-11-05 12:33:40
Ten wiersz przeczytano 2216 razy
Oddanych głosów: 67
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (63)
podoba się bardzo ten obrazowy i romantyczny wiersz*
pozdrawiam
Z trudem się wstaje w takie dni... wiersz wyjątkowej
urody.
to nic... gdy obok można się wtulić :)
Przytulasty wiersz.
Pozdrawiam
Ślicznie.
Niech wieje...kiedy ktoś kochany obok przytuli :)
Pięknie:) Pozdrawiam :)
to nic, że wieje, jeśli ktoś bliski jest obok i tuli.
wiatr bezwiednie tuli
głaszcze gałązkami
śpiewa tuli luli
między konarami :)pozdrawiam
To nic, że wieje. Kiedy ktoś bliski przytuli czule.
Pozdrawiam serdecznie :)
...Jagódko, jak dla mnie, za dużo tulenia w pierwszej
zwrotce
- przytulia
- tuli
- tul/ zatem to ostatnie zamieniłabym na głaszcz lub
pieść(również jednosylabowe, zatem nie zaburzające
rytmu słowa)...
pozdrawiam i miłego popołudnia życzę Stefi:))
:) W czasie deszczu i wichury, nie ma wyjścia "trza"
się tulić.
Fajny wiersz:)
Witaj Stello.
“Tul mnie kochany
potańczmy w deszczu”
“to nic, że wieje”
Widzę, tę parę tańczącą, dla nich nie ma żadnych
przeszkód, chroni i ociepla ich Miłość.
Piękny wiersz pełen przekazu obraz i emocje.
Na TAK!
Serdecznie pozdrawiam.:)
A nie wśród tych drzew żadnej tui? Jak nie to poradzę
sobie na cmentarzu, widziałem całkiem, całkiem.
Po tak cudnym wierszu niech wieje ze zdwojoną siłą...
i wcale tak szybko bym nie wstawała ;))
Pozdrawiam Ewo z uśmiechem :)
Przytulia czepna, ireneo, chodzi o nią nie o tuje :)
Dziękuję kochani za wizyte :)