A to się porobiło

Miałabym się zakochać? Niedorzeczność, bzdura.
Chyba w moim wieku nawet już nie wypada.
Wzdychać, tęsknić, przeżywać, chodzić z głową w chmurach?
Wolę, kiedy rozsądek moją głową włada.

Ja, singielka z wyboru, niezależna pani.
Z jakimś tam zakochaniem za dużo hałasu.
A miłość? Po co komu? Tylko boli, rani…
Przelotna znajomość, seks od czasu do czasu…

I tak było dobrze, zupełna satysfakcja,
samotne wieczory przy czerwonym winie,
Zapalone świece i z księżycem kolacja.
Tak spokojnie się żyło staruszce Kalinie

Z NIM się umówiłam, tak troszeczkę dla żartu.
Nie dla mnie panowie z internetu portali.
Romantyczny wieczór, potem spacer po parku.
I mój święty spokój diabli w piekło porwali.

Grom z jasnego nieba, czy wybuch wulkanu,
Jakby porażona elektrycznym ładunkiem.
Z niczym nie porównam do jakiego stanu
Doprowadził mnie jednym czułym pocałunkiem.


A potem, jak mówiłam, wszystko diabli wzięli.
Zapłonęło serce, z rozkoszy aż zadrżałam
i kiedy się nie budzę w samotnej pościeli
szczęśliwa jestem taka, bo się zakochałam…

Dusseldorf.24.11.2016.

autor

Kalina66

Napisany: 2016-11-25 Dodano: 2016-11-25 22:27:34

Ten wiersz przeczytano 1349 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie