To,co ostalo
Stoje po srodku marzen w zle zakleta
Jak grzech,ktory czeka na zbawienie
Karmie sie miloscia,choc Ona jest
przekleta
Bo po Nas samych zostalo wspomnienie.
W swiecie,w ktorym zyje nie ma litosci
Bo kazda chwila przynosi nowe lzy
One pamietaja o Tobie,o przeszlosci
W ktorej,jak skarb ukrylam dawne dni.
Myslami wracam do chwil zapomnianych
Zamknietych w pustej szczelinie,jak martwe
sny
I w nich widze cien lez,tak bardzo
niechcianych
Zatopionych w krysztale chlodnej mgly.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.