Toulouse - Lautrec. artysta ...

malujemy obrazy oddechami
niecierpliwości


malujemy na ścianach
i płótnach ciał
wzajemnych


Ty jesteś Toulouse - Lautrec
ja... ja jestem
pierwszoklasistką


ale zaraz będę tancerką
w pięknej krynolinie
zatem
nie tak zręczną
nie tak wolną ?


twoje pędzle, piruety
muzyka gra
wierzgają końskie grzbiety
śniadych ud
i rozgrzanych sekund


wciąż malujesz, malujesz
obcasy pięt wystukują rytm
twój talent wychodzi poza obręb
jednego płótna
tworzysz na podłodze, dywanie, suficie
ja wiruję, taniec wiruje, doskonałość
bujność
wiruje
wokół przedmiotów, stolików, kieliszków
w tym lokalu


nie... to twoja wyobraźnia


ja jestem poza sceną


w cieniu
w sztywnej krynolinie
skrępowana


obserwuję
delektuję
to twoja noc
i obrazy

które zaszczycą świt
wybujałym krokiem



ja tu zostanę
z myślami
szamoczącymi klatkę
niedoskonałej artystki
doskonałej aktorki
zapalę papierosa
przysiądę się do jakiegoś stolika


przedstawienie trwa
malujesz mnie nie tam
gdzie jestem
nie tam gdzie piję wódkę


muzyka gra
noc trwa
maluj
reszta się nie liczy


tylko ty, ja, ten pokój
mieszkanie na czwartym piętrze
kabaret

autor

Marta Surowiecka

Dodano: 2012-07-06 00:42:30

Ten wiersz przeczytano 586 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie