tradycjonalizm

tradycjonalizm

zasianych słów zbóż rozmaitych
słońca wschodu na horyzoncie
obrazu piękna chwil malowanych
ciągnących końmi bagaż wspomnień

gdzie płatki kwiatów uderzając o głaz
ścinają hydrze głowę za głową
minionej pory dziecięcych lat
odkryłem dno walki o świat

ziemia wciąż rodzi nieznany grzech
ukrywa szczenię wilczycy czas
krzyki nocy rozdartych i dzikich
czyha by dopaść w chwili słabości

spoglądasz w studnię źródła wiedzy
budujesz tamę z żywiołów
pędzisz na oklep w ziemskiej zamieci
czas na posiłek pora postoju

Adam Samuś

autor

HRABIA

Napisany: 2005-07-05 Dodano: 2006-04-04 17:19:17

Ten wiersz przeczytano 498 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Sylabiczny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie