Trędowata

Gdzie są wszyscy? Dlaczego tak tu pusto?
Czy ze mną jest coś nie tak?
Boję się spojrzeć w lustro...

Czuję się jak śmieć, obrzydliwa...
Łzy lecą ciurkiem po twarzy,
Makijaż się rozpływa...

Nie dbam o to! Po prostu mnie zabij!
Uduś, zasztyletuj lub zastrzel...
Niech ciało jak najdłużej krwawi...

I tak czuję się jak trup, pośród żywych...
Po co mam dalej przeszkadzać?
I tak żyję "na niby"...

Może jestem tu dla jakiegoś żartu?
Jeśli tak, to koniec przedstawienia...
Zabij mnie! Okalecz! Poćwiartuj!

Widzę jak wokół mnie krążą jakieś cienie...
Wiem, że już umieram... Czuję dziwny spokój...
Nie boję się... Śmierć przyniesie ukojenie...

autor

Asioolca

Dodano: 2007-04-19 07:05:13

Ten wiersz przeczytano 1186 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie